Opstelling

Dag Inge, Op je vraag hoe het met me gaat na een bijzonder opstelling in november 2017, wil ik graag reageren. Eerst kon ik dit niet zo goed verwoorden, maar al wandelend en erover pratend werd het toch duidelijk. Allereerst heb ik die zaterdag in november als bijzonder fijn ervaren. Een warme ontvangst door jou en andere hooggevoelige mensen. Heel fijn om met elkaar zo energetisch bezig te zijn op een bijzonder diep niveau. Indrukwekkend hoe mooi jij de opstellingen begeleid en je alles wat zich in de groep afspeelt waarneemt en voelt. En dat je dat dan samen met die prachtige representanten helder kunt krijgen. In het begin dacht ik vaak terug aan mijn eigen opstelling eind november 2017. Ik was erg onder de indruk van de impact van de opgestelde ‘Dood’ in de opstelling, maar ook die van ‘Het Leven’. Ondanks het advies om niet te veel over de opstelling te praten, voelde ik wel heel erg die behoefte. Het was dan ook heel bijzonder dat er (behalve op de terug weg naar huis) zich gewoon geen gelegenheid meer voordeed om het er met iemand over te kunnen hebben. Achteraf heeft dat wellicht de uitwerking van de opstelling de ruimte gegeven. Vooral de eerste weken wilde ik steeds mijn armen uitstrekken om ‘Het leven te vieren’. Maar ook de ‘Dood’ kwam weer om de hoek. In een reactie van jou hierop kwam dit mooie en verhelderende antwoord: [Steeds de opstelling terughalen en steeds opnieuw de keuze maken voor het nieuwe. En nu je elke keer weer omdraaien naar het leven, de stroom en warmte. Langzaam gaan dan de cellen in het lichaam het ook voelen en geloven ] Heel mooi en heel waar. Bedankt allemaal voor deze mooie ervaringen. Hartelijke groet, Marijke